%0 Journal Article %T مطالعه تطبیقی عکس‌های مردم نگارانه آنتوان سوریوگین و نصراله کسرائیان از منظر پسااستعماری(نوع مقاله: پژوهشی) %J رهپویه هنرهای تجسمی %I دانشگاه سوره %Z 2980-9983 %A مظفرى, بتول %A مدنی, آزاده %D 2019 %\ 11/22/2019 %V 2 %N 3 %P 67-80 %! مطالعه تطبیقی عکس‌های مردم نگارانه آنتوان سوریوگین و نصراله کسرائیان از منظر پسااستعماری(نوع مقاله: پژوهشی) %K انسان‌شناسی‌تصویری %K مدرنیته %K شرق‌شناسی %K بومی‌گرایی %K اگزوتیسم %R http://dx.doi.org/10.29252/rahpooyesoore.4.2.67 %X پیوند تنگاتنگ میان عکاسی با علم انسان‌شناسی و فرآیند مدرنیته، امری انکارناپذیر است. دوربین عکاسی درعصر پوزیتیویست قرن نوزدهم ظهور کرد. عصری که در آن انسان‌شناسان در پی نظریه تطورگرایی و ظهور قدرت‌های استعماری، برای ثبت عینی و واقع‌گرایانه مردمان جوامع شرقی، نیاز به ابزاری مناسب داشتند. با ورود زودهنگام دوربین عکاسی به ایران، آنتوان خان سوریوگین در زمان قاجار و نصراله کسرائیان در دوران پس از انقلاب اسلامی به مستندنگاری از مردم پرداختند. با مطالعه تطبیقی عکس‌های مردم‌نگارانه این دو عکاس، با رویکردی انسان‌شناسانه و از دو منظر متفاوت، گفتمان شرق‌شناسی و بومی‌گرایی، این پرسش مطرح گردید که این گفتمان ها چگونه در آثار این عکاسان بازنمایی می‌شوند. برای پاسخ به این پرسش، از روش توصیفی و تحلیل تطبیقی بهره گرفته ودریافتیم که هر دو عکاس در روند ثبت تصویر دارای شباهت‌ها و تفاوت‌هایی هستند که در تقابل با فرهنگ اروپایی که در نگاه بیرونی خودش نسبت به پدیده‌ها داشت، مطرح می‌شوند. ما این نگاه را تحت عنوان اگزوتیسم می‌شناسیم.  بدین معنا که ما با افزودن ایسم به آخر این واژه،  آن را از حوزه گفتار عادی جدا و به حیطه‌ی گفتمانی انتقال می‌دهیم و ادعا می‌کنیم که اگزوتیسم نه یک مفهوم،  بلکه یک جریان فرهنگی و نوعی شیوه نگاه هست که گفتمان‌هایی را به همراه دارد. %U https://rahpooye.soore.ac.ir/article_241779_52cf53759da66c431b42ce930184a504.pdf